Uczniowie zapoznają się z właściwościami soczewek poprzez obserwację odległości otrzymywania ostrego obrazu w zależności od położenia przedmiotu od soczewki. Wyznaczą ogniskową soczewki skupiającej w oparciu o wzór soczewkowy, przez pomiar powiększenia oraz metoda Bessela, a następnie wyznaczą ogniskową układu dwóch soczewek. Otrzymane wartości porównają z wartościami oczekiwanymi. Ćwiczenie przeznaczone dla grup licealnych.
Warsztaty eksperymentalne
Warsztaty eksperymentalne
Zajęcia prowadzone w Pracowni Fizycznej na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Oferujemy uczniom prowadzenie eksperymentów z działów takich jak mechanika, drgania i fale, promieniowanie, elektryczność, ciepło i optyka. Podczas zajęć uczniowie pracują w parach i wykonują jedno wybrane przez nauczyciela ćwiczenie. Wykonanie każdego ćwiczenia trwa ok. 2-2,5 godz. zegarowej. Zajęcia odbywają się bez przerwy. Jednocześnie na pracowni może pracować 32 uczniów w czterech grupach. Podczas zajęć uczniowie znajdują się pod opieką nauczyciela, a zajęcia prowadzą pracownicy i doktoranci Wydziału Fizyki.
Warsztaty będą odbywać w środy w godz. 10-12:30.
Kliknij na tytuł zajęć, by dowiedzieć się o nich więcej.
Kliknij na tytuł zajęć, by dowiedzieć się o nich więcej.
OPTYKA GEOMETRYCZNA – MAKS. 16 UCZNIÓW
Ciepło Joule’a (ciepło) – maks. 8 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie wyznaczą ilość ciepła wydzielonego podczas przepływu prądu przez przewodnik. Sprawdzą dla różnych wartości natężenia prądu przez przewodnik o ustalonym oporze przyrost temperatury w jednostce czasu oraz dla różnych wartości oporu przewodnika, przez który płynie prąd o ustalonym natężeniu przyrost temperatury w jednostce czasu, a następnie na wykresach porównają otrzymane zależności z prawem Joule’a.
Ciepło topnienia lodu (ciepło) – maks. 32 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie wykonają pomiary zmian temperatury wody po dodaniu do niej lodu. Przedyskutują równanie bilansu cieplnego badanego układu, a następnie wyznaczą ciepło topnienia lodu. Porównają otrzymaną wartość z wartością oczekiwaną i przedyskutują źródła niepewności pomiarowych.
Co siedzi w baterii? (elektryczność) – maks. 32 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie wykonają bioogniwo z przyniesionych na zajęcia owoców i warzyw. Zmierzą napięcie generowane przez ich ogniowo oraz zbudują z nich układ zasilający diodę. W drugiej część ćwiczenia uczniowie dokonają pomiarów oporu wewnętrznego oraz siły elektromotorycznej baterii ze sklepu oraz swojego bioogniwa oraz przedyskutują ich właściwości.
Prawo Ohma (elektryczność) – maks. 32 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie zapoznają się z podstawami elektryczności. Zmierzą opór zastępczy oporników w przypadku łączenia szeregowego i równoległego. Wyznaczone wartości oporu porównają z wartościami oczekiwanymi oraz omówią niepewności pomiarowe. W drugiej części uczniowie sprawdzą prawo Ohma poprzez wykonanie charakterystyki prądowo-napięciowej wybranego opornika, wyznaczoną wartość oporu porównają z wartością oczekiwaną.
Wahadło matematyczne (drgania i fale)- maks. 24 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie sprawdzą w jaki sposób okres wahadła zależy od jego długości oraz że nie zależy od początkowego wychylenia wahadła. Ostatecznie wyznaczą przyspieszenie ziemskie poprzez wyznaczenie okresu drgań wahadła matematycznego oraz porównają otrzymaną wartość z wartością oczekiwaną. Przedyskutują możliwe niepewności pomiarowe.
Zasady dynamiki Newtona - doświadczenie na torze powietrznym (mechanika) – maks. 8 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie sprawdzą II zasadę dynamiki Newtona na torze powietrznym. Wykonają pomiary przyspieszenia wózka w zależności od jego masy oraz od działającej na niego siły. Wyniki zostaną porównane z obliczonymi spodziewanymi wartościami. Zostaną omówione możliwe niepewności pomiarowe występujące w doświadczeniu.
Wyznaczanie gęstości ciał stałych (mechanika) –maks. 32 uczniów
Podczas ćwiczenia uczniowie wykonają pomiary gęstości dwóch prostopadłościanów mierząc ich wagę oraz wyznaczając ich objętość trzema sposobami: przez bezpośrednie wymiarowanie, przez wyznaczanie zmiany objętości cieczy po zanurzeniu ciała oraz przy użyciu prawa Archimedesa. Przedyskutują otrzymane wyniki, niepewności pomiarowe oraz różnice w otrzymanych wartościach oraz postarają się zidentyfikować materiał z którego wykonane są prostopadłościany. Dwóch ostatnich metod użyją również do wyznaczenia gęstości ciała nieforemnego.